Sokkelbeelden 2025-2026

Hoe dynamisch kan een beeldenpark zijn? Helemaal niet zou je denken, want beelden blijven toch altijd op hun plek? En dus is een beeldenpark per definitie statisch. Niet Een Zee van Staal! Dit bijzondere beeldenpark met zeventien gigantische stalen beelden weet zich telkens weer te vernieuwen. Sinds juli 2025 is Een Zee van Staal in één klap vijf beelden rijker. Het beeldenpark voegt aan de bestaande collectie reuzenbeelden vijf kleinere tijdelijke kunstwerken toe. Vier kunstwerken zijn geplaatst op open stalen sokkels die gemaakt zijn door leerlingen van de Tata Steel Academy. Het vijfde heeft een gietijzeren voet. Eén jaar lang blijven de nieuwe beelden op hun sokkel. In 2026 worden zij vervangen door vijf nieuwe beelden. Elk beeld verschilt hemelsbreed van de ander. Ze zijn verschillend van vorm, van onderwerp, maat en de manier waarop ze gemaakt zijn. 

Zo toont Anno Dijkstra een halve gietijzeren mal van een miniatuur-atoomontploffing. ‘Afdruk’ heet het. Dat schept verwarring. Normaal gebruik je een mal om een beeld in te gieten, maar hier is de mal het beeld. De titel geeft uitsluitsel: als de bom is gevallen is dit de afdruk die de atoomwolk maakt. Al Anno’s werken hebben een sterk maatschappelijke boodschap. 

Van Bert Neelen ligt er een massief ijzeren hoofd, dat herinneringen oproept aan het werk van de beeldhouwer Constantin Brâncuși of aan de werken van Oscar Schlemmer van het Bauhaus. Het ligt iets gedraaid, op zijn gemak. ‘Sleeper II’ is de toepasselijke titel. Het is een unica; dat wil zeggen dat er maar één exemplaar gegoten is. Massief en loodzwaar; in zand gegoten. 

Roland de Jong-Orlando, in de regio onder meer bekend van zijn blauwe beeld langs de Starweg in Heemskerk, brengt een ogenschijnlijk eenvoudige stalen cirkel die opgebouwd is uit herhaalde geometrische vormen: ‘Sequence 12”. Deze stijl van werken wordt gerekend tot de concrete kunst. Het is geen afbeelding of verwijzing naar iets of iemand maar enkel zichzelf: een wenteling van vlakken en volumes. Ook de titel is technisch: het beeld is opgebouwd uit twaalf elementen. Technisch detail: alle stukjes vierkante buis zijn uit plaat gevouwen en gelast, aan de hand van een model in karton.

Jos Verschaeren werkt veel met gevonden materiaal. Drie keer raden waar zijn stuk ijzer vandaan komt. De titel geeft de oplossing: “Spoorwegkathedraal”. Jos heeft stukken spoorrail schuin afgebrand en tegen elkaar gezet met de punt naar boven. Het resultaat is verrassend.

De Heemskerkse kunstenaar Piet Vos, innig verweven met Een Zee van Staal, plaatste een stakerig beeld dat aan een distel doet denken. ‘Symbiose’ is opgebouwd uit stalen strip met als sokkel een massief ijzeren onderstel. Wie goed kijkt, ziet dat hij in zijn beeld ook een eerbetoon heeft verwerkt aan zijn maatje Michiel Jansen, die samen met hem aan de wieg stond van Een Zee van Staal en die in het voorjaar van 2025 is overleden. Vier korte strips vormen een ruwe hoofdletter ‘M’.